Maandag 23 november 2020
EMDR is een afkorting voor ‘Eye Movement Desensitization an Reprocessing’. In 1989 is deze therapie ontwikkeld door een psychologe Francine Shapiro.
Tijdens de behandeling vraag ik jou terug te denken aan de specifieke gebeurtenis met de daarbij horende beelden, gedachten en gevoelens. Wees gerust, alvorens we beginnen met de sessie leer ik jou een techniek die ervoor zorgt dat je jouw emoties onder controle kan houden. Ik zal je steeds opnieuw vragen de gebeurtenis naar voren te halen, dit in combinatie met het herhalen van een bepaalde uitspraak en dit terwijl je mijn vingers volgt.
Waarom mijn vingers volgen? Tijdens de REM-slaap, de periode waarin je de gebeurtenissen van de dag verwerkt, blijken we onze ogen te bewegen. Met andere woorden, oogbewegingen maken deel uit van het verwerken van onze ervaringen. In de sessie pakken we dit aan door mijn vingers te volgen zodat jou ogen bewegen en de verwerking kan plaatsvinden.
https://youtu.be/znYSoSwGXlA
De gebeurtenis zal je herinneren, maar de emotionele lading is weg. De beelden worden waziger of kleiner. Het kan zijn dat je spontaan nieuwe gedachten of inzichten krijgt zodat jij een nieuwe minder bedreigende betekenis kan vinden in datgene wat jou is overkomen. EMDR zorgt ervoor dat jij de schokkende gebeurtenis een plaats kan geven in jou leven zonder dat het nog een negatieve invloed heeft op jouw welzijn.
Na de sessie kan je je moe voelen. Het kan zijn dat je in gedachten nog bezig bent met de traumatische ervaring. Dit is een goed teken, want het geeft aan dat de EMDR- therapie werkt. Je kan last hebben van hoofdpijn en misselijkheid maar dit zal maximum drie dagen duren.
Hieronder vind je het interview dat ik deed met een ex-cliënt. Ze was bij mij in therapie omwille van verkrachting in het verleden. Via EMDR heeft ze haar trauma een plaats kunnen geven. Lees haar verhaal.
Ik kwam bij jou omwille van het misbruik dat ik als kind heb ondergaan. Ik heb er mijn hele leven depressies over gehad en kon er met niemand over spreken. Op latere leeftijd besefte ik dat mijn depressies afkomstig waren van het vroegere misbruik door mijn oom.
Hij heeft mijn leven stuk gemaakt, want depressies zijn moeilijk om dragen. Hij heeft bepaald hoe mijn leven is verlopen. Je wilt geen depressie maar je krijgt ze wel. Hij heeft mijn leven voor een groot deel bepaald.
Vooral kwaadheid omwille van wat mij was overkomen. Kwaadheid zit zo diep vanbinnen dat je met jezelf geen blijf weet. Je vertrouwt geen mensen meer waardoor je achterdochtig wordt, bang en teruggetrokken. Je hebt angst. Ik was neerslachtig ik voelde mij niet goed in mijn vel.
Later kreeg ik op 37 jarige leeftijd een zware depressie. De psychiater gaf mij medicatie. Maar het hielp enkel om te voorkomen dat ik zelfmoord zou plegen.
Ook als kind, na het misbruik wilde ik mezelf ophangen. Ik kon het niet verwerkt krijgen, ik belandde zelfs in het ziekenhuis met felle buikpijnen en braken. Ik was lichamelijk ziek omdat ik het gebeurde niet kon verwerken.
Ik weende heel veel, vooral als niemand het zag. Goede periodes wisselden zich af met slechte. In slechte was ik opvliegend, vooral tegen mijn ouders. Het waren de frustraties die eruit moesten, maar dat besefte ik pas op latere leeftijd.
Als ik mij niet goed voelde werd ik snel boos. Tijdens mijn eerste depressie deed ik niets anders dan wenen. De aanleiding was verandering op het werk. Hoewel ik mij goed voelde bij mijn ouders kon ik toch uitvliegen en kwaad zijn, maar dat ging snel over.
Ik voelde mij heel alleen doordat ik dat misbruik had meegemaakt. Ik durfde het niet te vertellen. De oom had gezegd dat ik niks mocht zeggen over hetgeen er was gebeurd, en ik luisterde uit angst.
Een grote verbetering, een oplossing, een opluchting dat ik het tegen iemand kon vertellen hoe het gebeurd was en die mij kon verder helpen.
Nee, maar nadat jij het mij vertelde en had uitgelegd heb ik ook nog informatie gezocht op het internet.
Ik was blij want ik dacht dat er een oplossing was en dat jij mij hierbij zou kunnen helpen.
Dat was een moeilijk moment, omdat je het trauma terug moest beleven. Maar ik stond er wel positief tegenover. Ik wilde vooral verlost zijn van de herinneringen, de gedachten, de kwaadheid omdat het steeds in mijn hoofd zat. Ik wou dat ik hem (de dader, mijn oom) eens zelf kon laten voelen wat hij met mijn leven heeft aangericht, maar dit is onmogelijk omdat hij intussen overleden is. Elke keer dat je zijn naam hoorde voor EMDR behandeling, kwam alles terug boven.
Op dit moment kan ik mij die veilige plek niet meer herinneren, de therapie is al een tijdje geleden, maar het symbool (een hartje) weet ik nog wel heel goed.
Naar het hart kijken zorgde ervoor dat ik beter gezind, rustiger en opgewekter werd. Ik wist dat ik ernaar moest kijken. Het was een hulpmiddel om mij beter te voelen.
Soms denk ik nog aan het hart maar ik denk niet meer aan het misbruik. Het rolletje van herinneringen is weg. Vroeger dacht ik aan het misbruik wanneer er in de media iets over gezegd werd, ik dezelfde naam hoorde, mensen iets vertelde over misbruik, dus dit was heel regelmatig het geval. Als ik nu via de media of in mijn omgeving iets hoor over misbruik dan denk ik aan de persoon maar niet meer aan hetgeen er gebeurd is. Ik ben het niet vergeten maar heb het wel een plaats kunnen geven. Vooral de boosheid is weg.
Dat was een ervaring apart. Ik had nooit van EMDR gehoord en ik wilde meewerken om ervan af te geraken, om die nare gevoelens kwijt te spelen. De geur van hem en de vieze smaak kwam terug in mijn mond, dat was heel moeilijk. Alles kwam terug boven. Ik moest er zelfs terug van kokhalzen. Als kind moest ik vaak overgeven.
Het was een hele ervaring en ik had de hoop dat ik het helemaal kon vergeten. Ik stond er helemaal achter de therapie achter, want ik wilde verder met mijn leven.
Hoofdpijn, vermoeidheid en ik dacht veel aan het misbruik. Ik voelde dat ik het aan het verwerken was in mijn hoofd. Ik was ervan overtuigd dat therapie mij ging helpen en ik stond er volledig achter.
Ik nam nog steeds anti-depressiva maar voor de hoofdpijn heb ik niets genomen. Ik was zo moe en heb gewoon geslapen.
Ik keek er eigenlijk naar uit. Ik wilde zo af van de gedachten aan het misbruik, en de kwaadheid en ik wilde een normaal leven, zonder dat ik gebukt ging onder de nare herinneringen.
Gemakkelijk is het niet, maar je moet erdoor. Ik wilde ervan verlost zijn, dus moest ik ervoor gaan. Het was niet omdat ik telkens hoofdpijn had dat ik moest stoppen. Je weet waar je voor staat dus moet je de consequenties erbij nemen.
Na elke behandeling ging het beter, de hoofdpijn en vermoeidheid namen steeds af.
In eerste instantie de boosheid en de gedachten aan wat er gebeurd was. Ook de emoties waren heftig, maar ze verminderen naarmate de behandeling vordert. Ik werd er niet meer door achtervolgd. Je wordt er ook niet meer boos om.
Je moet je gedachten goed bij je houden, attent zijn. De geur en de smaak terug beleven. Terug geconfronteerd worden en de gebeurtenis herbeleven.
Dat ik erover kon praten. Je gaf mij ook de opdracht om zijn foto te gebruiken om mijn boosheid op af te reageren. Ik heb zijn foto’s gekopieerd, en zoals we besproken hadden heb ik er met vogelenpik op gegooid om mijn frustraties kwijt te kunnen. Na afloop van EMDR heb ik al de kopijs in stukken geknipt en in de vuilbak gegooid en erbij gezegd: ‘Nu ben ik van jou af’. Wat ook heeft bijgedragen was de veilige plek. Door hem te instaleren en het hart als symbool te gebruiken. Ernaar kijken zorgde ervoor dat ik een mooi beeld in mijn gedachten kreeg en ik mij opgelucht voelde. De last valt van jouw af, je bent lichter geworden, en je sleurt het niet langer met je mee.
Dat je het moet loslaten!
Dat hij het niet waard is dat ik door hem depressief ben en hij mijn leven verwoest. Ik laat het niet meer toe.
Dat ik evenwaardig ben dan hem.
Dat ik geen schuld heb aan het gebeuren.
Dat ik mij niet minder moet voelen.
Dat ik boven hem sta omdat ik het nu verwerkt heb en hem hierdoor naar beneden heb gedrukt. Ik voel mij nu groter dan hem. Ik ben nu diegene die hem naar beneden duwt. Dit denk en voel ik nu na therapie.
Je bent een ander mens geworden. Ik ben opgewekter en heb een last minder te dragen. Ik voel mij anders, blijer. Ik ben niet meer zo snel boos. Het leven voelt nu lichter aan. Ik voel mij nu een waardig iemand. Vroeger voelde ik mij minderwaardig om hetgeen mij is aangedaan. Dit is nu verleden tijd.
Ik kan de persoon nog voorstellen maar denk er niet meer aan. Ik weet dat het gebeurd is maar de details zijn weg en je denkt er anders over. Je laat het los dat het gebeurd is. Ik ben er niet meer mee bezig, heb er sindsdien ook niet meer over gedroomd. Het is weg, verwerkt.
Dat slachtoffers in therapie moeten gaan en het niet verzwijgen. Het zeker tegen de naaste familie vertellen om het te kunnen verwerken. EMDR heeft mij hierin erg geholpen. Als ik geweten had dat therapie hielp dan had ik er veel vroeger mee gekomen. Ze hadden mij als kind er al mee moeten helpen, dan had ik een ander leven gehad. Maar ik heb het niet durven vertellen. Ik stel mezelf nog steeds de vraag waarom ik het niet eerder en vooral niet als kind heb verteld. Ik wist dat dit misbruik niet had mogen gebeuren, ik schaamde mij dat ik het niet had kunnen voorkomen en dus durfde ik er niet over te praten.
Mijne man, die het wist, maar hij zei dat ik er beter over zweeg. ‘Dan is het weg’ zei hij, maar dat klopt niet. Volgens hem moest ik het maar voorbij laten gaan, maar het bleef in mijn hoofd. Hij bedoelde het goed, maar als je het zelf niet hebt meegemaakt weet je niet wat het is.
Als je de confrontatie met de dader kan aangaan, moet je dat volgens mij ook doen, om hem te laten weten wat hij jou heeft aangedaan. Ik kon het niet meer omdat hij overleden is. Als hij nu zou leven ging ik ernaartoe en zou hem ermee confronteren. Nu na therapie heb ik hier geen behoefte meer aan. Ik wilde wel dat hij zou beseft hebben wat hij mij heeft aangedaan. Nu denk ik dat het een ziek mens is, een normaal iemand doet dit niet.
Mijn leven is helemaal veranderd door de therapie, ben een ander mens geworden, voel mij veel beter.
Ik stemde in met dit interview omdat ik met mijn verhaal mensen wil helpen. Er zijn er nog velen zoals ik en die wil ik graag helpen door te vertellen wat EMDR voor mij betekende en hoe het mij geholpen heeft.
Wil jij ook zoals mijn cliënte een einde maken aan traumatische gebeurtenissen, chronische pijn, depressie, eetstoornissen, verslavingen of psychose? Bel me dan even, zodat we een afspraak kunnen maken. Ben je niet zeker of psychotherapie jou kan helpen? Boek dan een kennismakingsgesprek waarin we gratis gedurende 30 minuten bekijken of ik iets voor jou kan betekenen.